11:42
स्वतःच्या पायावर...
माणसं जशी निर्जन जंगलात हरवतात;
तशी गर्दीतही हरवतात...
पण माणसात हरवण्यापेक्षा जंगलात हरवलेलं कधीही बरं असतं,
नक्की कोणाच्या जगण्या, वागण्याच्या अपेक्षांप्रमाणे वागावं
याचं तरी कोडं नसतं!
जगापासून कितीही हरवलं असलं तरी,
स्वतः पासून न हरावल्याचं एक समाधान असतं!
स्वतः पासून न हरावल्याचं एक समाधान असतं!
तेव्हा तुम्ही जर कोणाच्या सल्ल्यामुळे, कुणाच्या वागण्यामुळे,
कुणी दुसऱ्याने चाललेल्या रस्त्यामुळे माणसात हरवला असाल,
कुणी दुसऱ्याने चाललेल्या रस्त्यामुळे माणसात हरवला असाल,
तर एकदा सगळ्यापासून दूर जाऊन जंगलात हरवून पहा!
तिथे आखलेले रस्ते नसतील, चूका दाखवायला माणसं नसतील,
म्हणूनच तुम्ही निवडाल तो रस्ता आणि तुम्ही म्हणाल ती पूर्व दिशा!
म्हणूनच तुम्ही निवडाल तो रस्ता आणि तुम्ही म्हणाल ती पूर्व दिशा!
जंगलात हरवलात तर बाहेर पडायला वेळ लागेल कदाचित्,
पण एकदा पड़लात की हरवण्याची भीती जाईल ती कायमची!
इतके दिवस माणसात हरवलात, आता एकदा जंगलात हरवून तर पहा!
स्वतः चा रस्ता स्वतः बनवून तर पहा!
पड़लात थोड़े मागे म्हणून जास्त फिकीर करू नका,
कदाचित् एक दिवस तुमच्या पुढे गेलेली दुनियाच् तुम्हाला तुमच्या मागे,
स्वतः चा रस्ता स्वतः बनवून तर पहा!
पड़लात थोड़े मागे म्हणून जास्त फिकीर करू नका,
कदाचित् एक दिवस तुमच्या पुढे गेलेली दुनियाच् तुम्हाला तुमच्या मागे,
"तुमच्या रस्त्यावरुन चालत येताना दिसेल!"
-नितीश साने ©
No comments
Post a Comment